بررسی و مقایسه دلایل مخالفت بهره برداران با اجرای طرح های یکپارچه سازی زمین های کشاورزی در شهرستان کرمانشاه و لنجانات استان اصفهان

هدف از این پژوهش بررسی ویژگی ها و دلایل مخالفت بهره برداران با اجرای طرح های یکپارچه سازی زمین های کشاورزی است. بخشی از اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه و مصاحبه حضوری با 75 نفر از بهره برداران ساکن در 6 روستای ناموفق در اجرای طرح، در شهرستان کرمانشاه و منطقه لنجانات استان اصفهان همراه با بازدید از چند طرح انجام شده و در حال انجام، حاصل شد. بخش دیگر اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه و مصاحبه حضوری با 44 نفر از کارشناسان مطلع و مرتبط با اجرای طرح ها در ادارات جهاد کشاورزی به دست آمد. میزان پراکندگی قطعات مالکیت هر بهره بردار با استفاده از ضریب پراکندگی جانشوفسکی اندازه گیری شد. برای تحلیل اطلاعات از آماره های ضریب هم بستگی و مقایسه میانگین استفاده شد. نتایج نشان داد مخالفت بهره برداران مهم ترین مانع اجرای یکپارچه سازی زمین های کشاورزی است و این افراد درصد اندکی از کل بهره برداران را تشکیل می دهد. در لنجانات این افراد از وضعیت ساختار زمین های کشاورزی مناسب تری به لحاظ اندازه و پراکندگی قطعات برخوردار هستند. در هر دو منطقه دلایل مخالفت بهره برداران قابل طبقه بندی در سه دسته دلایل منطقی و بحق، دلایل منطقی ولی نابحق و دلایل غیر منطقی است. روش های مواجهه با مخالفین برای کسب توافق آنها، در سه شکل کدخدامنشانه، با دادن امتیاز و اجباری انجام می شود. جهت کاهش مخالفت ها و پیشبرد یکپارچه سازی زمین های کشاورزی در دو منطقه، آموزش و ترویج، اصلاح روش های فنی و اجرایی یکپارچه سازی و حمایت های حقوقی و قضایی از اجرای طرح ها، پیشنهاد می شود.